Wstydliwy problem

Zakażenia układu moczowego należą do najczęstszych infekcji bakteryjnych atakujących ludzi. Czy istnieje sposób, aby się przed nimi chronić?

Zakażenie układu moczowego nie jest jednolitą chorobą. Tym mianem okre­śla się grupę schorzeń dotyczących róż­nych części dróg moczowych. Mogą one wy­stępować w postaci ostrej, jako pojedyncze incydenty oraz przewlekłej z okresami remisji i nawrotów. Zakażenia dróg moczowych dzie­limy na: zapalenie cewki moczowej, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego, odmied­niczkowe zapalenie nerek oraz bezobjawową bakteriurię, czyli stan, w którym stwierdza się obecność bakterii w moczu przy braku obja­wów chorobowych. Z wyjątkiem odmiednicz­kowego zapalenia nerek, które niesie ryzyko trwałego uszkodzenia nerek pozostałe postaci z reguły przebiegają łagodnie nie powodując konsekwencji dla naszego zdrowia.

Kłopotliwe bakterie

Ponad 95% zakażeń układu moczowego wy­wołują bakterie żyjące w jelitach, takie jak pałeczka okrężnicy (Escherichia coli), bakterie gramm – ujemne: Proteus, Klebsiella, Entero­bacter, Pseudomonas. Bakterie te przedostają się przez cewkę moczową do pęcherza tzw. drogą wstępującą (w 98.%), rzadziej drogą krwiopochodną. Organizm posiada wiele mechanizmów obronnych przed zakażeniem. Podczas oddawania moczu strumień moczu wypłukuje bakterie, które znalazły się w dro­gach moczowych. Osiedlanie się bakterii hamowane jest również dzięki szczególnym właściwościom komórek nabłonka wyście­łającego drogi moczowe i dzięki kwaśnemu odczynowi moczu. W sytuacji osłabienia wy­mienionych mechanizmów obronnych orga­nizm staje się bardziej podatny na osiedlanie się i namnażanie bakterii w drogach moczo­wych, a w konsekwencji na wystąpienie zaka­żenia. Osłabienie opisanych mechanizmów obronnych może wystąpić w sytuacji utrud­nionego odpływu moczu i jego zalegania w drogach moczowych np. u kobiet w okre­sie ciąży i połogu oraz u starszych mężczyzn z przerostem gruczołu krokowego.

Istotna profilaktyka

Nie należy lekceważyć infekcji, ponieważ szczególnie te nawracające znacznie zwięk­szają ryzyko uszkodzenia miąższu nerek, ale też zaburzenia ich funkcji w przyszło­ści. Zwykle potrzebna jest odpowiednio dopasowana antybiotykoterapia. Dlatego tak ważne jest działanie prewencyjne. Nie bagatelizując pierwszych sygnałów możemy uchronić się przed zapaleniem pęcherza moczowego. Pomaga w tym wczesna tera­pia, którą możemy zastosować bez wizyty u lekarza jak i odpowiednio wcześnie roz­poczęte leczenie środkami zawierającymi furaginę, które są dostępne bez recepty. W ramach uzupełnienia tego leczenia mo­żemy wspomóc się preparatami z apteki zawierającymi żurawinę, które zakwasza­ją mocz. Jest to niezwykle istotne, ponie­waż kwaśne pH działa bakteriostatycznie i utrudnia kolonizację układu moczowego przez bakterie. Jeśli właściwe leczenie zo­stanie szybko włączone, objawy choroby ustępują w ciągu kilku dni, a rokowanie jest pomyślne. Bardzo często poprawa na­stępuje już w ciągu 1-2 dni od rozpoczę­cia leczenia.